تأثیر متقابل غلظت های مختلف سدیم سیترات و حداقل حجم نمونه بر نتایج آزمون های انعقادی

چکیده زمینه : نتایج آزمون های متعارف انعقادی مشتمل بر زمان پروترومبین و زمان ترومبوپلاستین فعال شده تحت تأثیر دو متغیر مستقل شامل حجم پرشدگی نهایی نمونه و غلظت تری سدیم سیترات قرار می گیرند. هدف : مطالعه به منظور تعیین اثر حداقل حجم نمونه و غلظت سدیم سیترات بر نتایج آزمون های متعارف انعقادی انجام شد. مواد و روش ها : این مطالعه تجربی طی ماه های مهر و آبان 1381 و در آزمایشگاه بیمارستان شهید دکتر لبافی نژاد بر روی نمونه های به دست آمده از داوطلبین سالم و بیمارانی که داروهای ضد انعقادی خوراکی مصرف می کردند انجام شد. لوله های آزمایش در دو گروه متفاوت با غلظت های %2/3 و %8/3 تری سدیم سیترات تهیه و با حجم های متفاوت خون از 3 تا 5 میلی لیتر پر شدند. آن گاه نتایج آزمون های انعقادی با آزمون آماری تی مورد مقایسه قرار گرفتند. یافته ها : به هنگام استفاده از سیترات %8/3 اختلاف آماری معنی داری در نتایج آزمون pt و aptt بین نمونه هایی که با %80 و %90 حجم توصیه شده (5/4 میلی لیتر) پر شده بودند دیده شد (05/0p<). در صورت استفاده از سیترات %2/3، اختلاف حجم نمونه از %60 تا %100 برای آزمونpt و اختلاف حجم نمونه از %70 تا %100 برای آزمون aptt باعث ایجاد اختلاف معنی داری نشد. نتیجه گیری : حجم کم نمونه به ویژه هنگام استفاده از سیترات %8/3 می تواند به طور قابل ملاحظه ای زمانpt وaptt را افزایش کاذب دهد. این مطالعه مؤید استفاده از سیترات %2/3 است، زیرا انجام آزمون pt با %60 حجم توصیه شده وaptt با %70 حجم توصیه شده قابل قبول به نظر می رسد.